เนื้อเพลง หนึ่งนาทีของคนขี้เหงา โดย มัดหมี่ พิมดาว พานิชสมัย

วันธรรมดาที่ช่างน่าเบื่อ เหลือเพียงแต่ตัวฉัน
มันไม่มีใครให้คิดถึงกัน ก็ไม่มีเลย
ออนเอ็มทิ้งไว้ทิ้งไว้ทั้งวัน ยังไม่มีใครทัก
แล้วฉันก็เหงาทั้งที่ไม่อยาก

โอ้ว ไม่มีอะไรให้ทำก็ว่างเกินไป
โอ้ว บทเพลงทุกเพลงก็ทำให้ยิ่งเดียวดาย
อยากร้องไห้ มันเพราะอะไรนะ

หนึ่งนาทีที่เหงา มันคงจะนานเท่าพันล้านวัน ผู้คนไม่เหงา
จะทำเวลายังไงให้พ้นวันนึง ก็ฟังแต่เพลงเก่า กินข้าวก็คนเดียว
ค้นเจอแต่รูปเดี่ยว นั่งดูซีดีซ้ำๆ น้ำตาก็ไหลจัง ไม่ยอมหาย

หนึ่งนาทีที่เหงา ถ้าหากมีแฟนสักคน
ก็คงไม่ต้องทนเหงา
ก็อยากมีใครให้โทรหาเราระบาย
นั่งคุยถึงตีสี่ มีคนมาคอยหึง
ทุกวันซักนิดนึง มีใครรักมาเพื่อฉัน
ถ้างอนก็ง้อกลับ ให้ฉันเลิกเหงาซักที

มือถือต้องคอยต้องดูทุกที ต้องลุ้นให้ดังซักครั้ง
ทำไมไม่มี ทำไมเงียบจัง ก็มันยังเซ็ง

โอ้ว ไม่มีอะไรให้ทำก็ว่างเกินไป
โอ้ว บทเพลงทุกเพลงก็ทำให้ยิ่งเดียวดาย
อยากร้องไห้ มันเพราะอะไรนะ

หนึ่งนาทีที่เหงา มันคงจะนานเท่าพันล้านวัน ผู้คนไม่เหงา
จะทำเวลายังไงให้พ้นวันนึง ก็ฟังแต่เพลงเก่า กินข้าวก็คนเดียว
ค้นเจอแต่รูปเดี่ยว นั่งดูซีดีซ้ำๆ น้ำตาก็ไหลจัง ไม่ยอมหาย

หนึ่งนาทีที่เหงา ถ้าหากมีแฟนสักคน
ก็คงไม่ต้องทนเหงา
ก็อยากมีใครให้โทรหาเราระบาย
นั่งคุยถึงตีสี่ มีคนมาคอยหึง
ทุกวันซักนิดนึง มีใครรักมาเพื่อฉัน
ถ้างอนก็ง้อกลับ ให้ฉันเลิกเหงาซักที